تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر میزان بیان ژن‌های مسیر پیشالتهابی HMGB1-RAGE/TLR4-NF-kB در بافت قلبی موش‌های صحرایی نر دارای هایپرگلیسمی

مقدمه: التهاب نقش مهمی در بیماری‌زایی کاردیومیوپاتی دیابتی دارد. بیان ژن HMGB1 که یک سایتوکاین پیش التهابی است و ژن‌های دخیل در مسیر پیام‌رسان پایین‌دست آن در دیابت افزایش می‌یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر میزان بیان ژن‌های مسیر HMGB1-RAGE/TLR4-NF-kB در بافت قلبی موش­های صحرایی نر دارای هایپرگلیسمی بود. مواد و روش‌ها: سی و شش سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 25±231 گرم به طور تصادفی به سه گروه 12 تایی (شاهد سالم، هایپرگلیسمی شاهد و هایپرگلیسمی آزمون) تقسیم شدند. هایپرگلیسمی با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین و نیکوتین‌آمید القاء شد. چهل و هشت ساعت پس از اتمام برنامه تمرینی (هشت هفته تمرین هوازی)، بافت قلبی تحت شرایط استریل جدا گردید. میزان بیان ژن‌های HMGB1، RAGE،  TLR4و NF-kB به وسیله روش Real-Time PCR اندازه­گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک ‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد و سطح معنی‌داری 0/05P< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میزان بیان ژن‌های HMGB1، RAGE، TLR4و NF-kB در بافت قلبی گروه هایپرگلیسمی شاهد نسبت به گروه شاهد سالم به طور معنی‌داری (0/001P<) افزایش یافت. هشت هفته تمرین هوازی باعث کاهش بیان ژن‌های مورد مطالعه شد (0/001P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین هوازی می‌تواند از طریق کاهش بیان ژن‌های HMGB1، RAGE،  TLR4و NF-kB در بافت قلبی موش ­های صحرایی داری هایپرگلیسمی از اثرات منفی هایپرگلیسمی جلوگیری کند که این موضوع می‌تواند یک سازوکار مهم برای عملکرد قلبی و پیش‌گیری از کاردیومیوپاتی دیابتی باشد.